Op donderdag 21 november werd in de gemeenteraad gesproken over de beleidsscan over het VN-verdrag Handicap (of eigenlijk: Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap). De Rekenkamercommissie (RKC) van Haarlemmermeer was één van de 47 deelnemende gemeentelijke rekenkamers. In deze beleidsscan is gekeken naar de manier waarop gemeenten het VN-verdrag in hun sociale beleid uitvoeren. De resultaten zijn bemoedigend. Eline Gumbert was namens GroenLinks woordvoerder en doet verslag.

Op voordracht van de Belangengroep Gehandicapten Haarlemmermeer (BGH) zijn wij een zogenaamde koploper-gemeente. En in de praktijk blijkt: Haarlemmermeer doet het goed. De verschillende organisaties die hieraan hebben bijgedragen kunnen trots en tevreden zijn. GroenLinks is ook trots, maar heeft wel aandacht gevraagd voor een aantal punten.

Meer geld is niet perse de beste oplossing, maar vaak kan geld beter worden besteed. Het wegvallen van bushaltes heeft bijvoorbeeld geleid tot sterke toename van het aantal mensen dat gebruik maakt van WMO-vervoer. Zo blijkt een besparing op openbaar vervoer juist voor extra kosten te zorgen. Maar vooral vermindert de zelfstandigheid van mensen met een beperking: precies wat we niet willen.

De RKC merkt op dat het volgens het VN-verdrag nodig is om specifieke maatregelen te nemen, gericht op vrouwen en meisjes met een handicap. Wij denken dat de Participatieraad en ook de BGH gelijk hebben dat, op dit moment en zover bekend, geen specifieke maatregelen nodig zijn. Maar het is natuurlijk heel belangrijk om open oren en ogen te hebben voor problemen in deze doelgroep, als die zich onverhoopt toch voordoen. Gelukkig waren niet alleen verschillende andere fracties maar ook de wethouder het op dit punt met ons eens.

Zorgelijke punten zijn bijvoorbeeld het gebrek aan aandacht voor jongeren. De BGH noemt het opvallend. Van de ervaringsdeskundigheid van de mensen over wie het gaat wordt nog te weinig gebruik gemaakt, vooral met betrekking tot jongeren. Ook is er meer inzet nodig voor het realiseren van zorgwoningen. GroenLinks heeft hier al eerder aandacht voor gevraagd, zoals met de motie Wonen met zorg in 2017. En ook het leerlingenvervoer van kinderen met een beperking is nog geen onverdeeld succesverhaal. Hierover hebben we vragen gesteld aan het college. Verbetering van de dienstverlening en de communicatie blijft nodig. Niet over ons, zonder ons – dat moet altijd het belangrijkste uitgangspunt zijn.