In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces wordt traditiegetrouw de Voorjaarsnota behandeld, de opmaat naar de raadsvergadering van november, waarin de begroting voor het komende jaar wordt vastgesteld. Tijd dus om over geld te praten.
Maar het was dit keer (op 26 juni 2008) geen leuk gesprek. Want de financiën van de gemeente staan er niet best voor, zeker niet op (middel)lange termijn. Het is dat op initiatief van GroenLinks vorig jaar de belasting die bedrijven in onze polder betalen niet nóg verder verlaagd is, anders zou de bezuiniging die moet worden doorgevoerd helemaal fors zijn.
Hoe we gaan bezuinigen zal de komende tijd nog vaak onderwerp van gesprek zijn. GroenLinks heeft in ieder geval meermalen – en vaak als enige – betoogd dat we niet nog verder moeten snijden in ons ambtenarenapparaat (we hebben al zo weinig ambtenaren om al het werk goed te doen), noch in wat wel onze ‘sociale infrastructuur’ wordt genoemd: de vele verenigingen en instellingen in onze gemeente.
Die gedachte wordt gelukkig grotendeels door het college van B&W overgenomen. Er is wat ons betreft eigenlijk maar één bezuiniging voorgesteld die hier tegenin druist: het college wil namelijk de wijkbudgetten afschaffen. Dat zijn budgetten die een paar jaar geleden zijn ingevoerd om wijken de gelegenheid te geven zélf te bepalen waar zij in hun wijk of kern zaken aangepakt willen zien. Die budgetten nu al weer afschaffen is volgens ons veel te vroeg, het liet volgens ons juist zo goed zien dat we de betrokkenheid van de inwoner serieus proberen te nemen.
In veel andere voorgestelde ‘oplossingen’ voor het tekort kan GroenLinks zich overigens wel prima vinden. Een groot deel van het geld wil het college namelijk niet vinden in verdere bezuinigingen, maar juist in hogere inkomsten. Vooral de herinvoering van de hondenbelasting springt daarbij in het oog, maar bijvoorbeeld ook een forse verhoging van de parkeertarieven.
Met beide voorstellen hebben we weinig moeite. Niet omdat we zo graag de burger op kosten jagen, wel omdat juist deze twee belastingen gedrag (kunnen) beïnvloeden en voor ons appelleren aan een gevoel van eerlijkheid. Want hoewel er geen directe relatie mag worden gelegd tussen de kosten van het hondenbeleid en de opbrengst van de hondenbelasting (het is – in vakjargon - geen baatbelasting), vinden we het wel logisch dat als je veel investeert in het snel opruimen van hondenpoep, dat je dan daarvoor ook best een bijdrage van de veroorzaker van die poep mag vragen. Zo’n zelfde opmerking geldt voor het parkeren: we maken heel veel kosten en gebruiken heel veel ruimte voor parkerende auto’s, dan is het ook logisch daarvoor van de veroorzaker een vergoeding te vragen.
Zo, dat was een klein inkijkje in wat er zoal speelt in de gemeente Haarlemmermeer als het om geld gaat. Niet altijd leuke onderwerpen, ook niet altijd makkelijk, maar volgens mij wordt de laatste jaren óók bij de begroting de invloed van GroenLinks steeds belangrijker en kunnen we écht verschil maken. Laten we hopen dat de inwoner dat ook gaat merken – en hopelijk daar ook op een positieve manier over zal oordelen.
Peter Boerman