In december wordt het nieuwe JCS in gebruik genomen. De raad mocht alvast een kijkje nemen binnen de muren van het complex.

De aanleiding voor de bouw van dit Justitieel Complex Schiphol is uiteraard de brand in 2005, maar ook een betere samenwerking binnen de vreemdelingenketen. In het complex zullen vooral asielzoekers, uitgeprocedeerden en bolletjeslikkers ondergebracht worden. Uiteraard leven deze groepen van elkaar gescheiden.

 

Over het gebouw en de faciliteiten is duidelijk nagedacht. De cellen van de bewoners liggen op de eerste verdieping, zodat ze vanuit hun cel over de hoge grijze muur heenkijken en dus uitzicht hebben. Ook zijn er sportfaciliteiten waar men gebruik van kan maken en wordt een dagprogramma met verschillende activiteiten aangeboden. Op elke afdeling is er gelegenheid tot koken.

 

De buitenruimtes zien er goed ingericht uit. Hopelijk zal de klimop snel groeien, zodat de muren niet meer zo grijs zijn. Helaas is het niet echt een rustige buitenruimte door de vliegtuigen in de zeer directe omgeving en geven de muren een opgesloten gevoel. Positief is dat voor de grootste groep bewoners de buitenruimte toegankelijk is van 7.30u tot 21.30u.

 

Binnen de grenzen van de wet wordt gezocht naar mogelijkheden om de bewoners een zo menselijk mogelijk bestaan te geven voor de periode dat ze er zijn. Er bestaat zoiets als het Beginsel van minimale beperking. Dit houdt in dat wordt gekeken naar de hoeveelheid vrijheid die je iemand kunt geven met daarbij het handhaven van orde en veiligheid. Die balans zoeken is lastig, en uiteindelijk lijden de goede bewoners onder de slechte. Bovendien zijn er nog steeds behoorlijke beperkingen zijn voor wat betreft het bezoekrecht en het contact met de buitenwereld via internet en e-mail. En dat betreurt GroenLinks.

Binnen diezelfde grenzen wordt door het personeel wel meer ruimte gecreëerd wat de vrijetijdsbesteding betreft. Om voor de bewoners het leefklimaat te verhogen is het JCS op zoek naar vrijwilligers. Dit loopt vooral via de vrijwilligersorganisaties, als de Raad van Kerken.

 

Tijdens de rondleiding werd duidelijk dat er positieve veranderingen zijn t.o.v. het huidige complex en het complex in Rotterdam. De algemene indruk is dat er over veel zaken goed is nagedacht. Er is geleerd uit het verleden. Tevens wordt er veel aan gedaan om het de bewoners zo aangenaam mogelijk te maken binnen de wettelijke grenzen die worden gesteld aan een detentiecentrum. Maar het blijft een feit dat ook in dit detentiecentrum mensen opgesloten worden die volgens de wet geen strafbare feiten hebben gepleegd.