De begroting zag er op het eerste gezicht mooi uit. Maar wie iets verder keek, zag al snel dat er nog nauwelijks een voorschot werd genomen op de effecten van de coronacrisis. Lege hotels, en dus gebrek aan toeristenbelasting? Toenemende kosten voor bijstand, of re-integratie? Achterblijvende inkomsten uit parkeren? Volgens het college bestaat het niet. Volgens de begroting is de crisis volgend jaar weer volledig voorbij, althans, zo lijkt het.

Maar zo is de werkelijkheid natuurlijk niet. GroenLinks pleitte daarom voor meer soberheid de komende jaren, zodat we een grotere buffer hebben. De schuldenpositie van de gemeente is nu al erg hoog, en de rente hoeft maar een klein beetje te stijgen of we komen al in de problemen. Dus bepleitten we opnieuw: even stoppen met miljoenen verslindende wegenprojecten, géén megaprojecten beginnen, en temporisering van alle voorgenomen investeringen die echt nog wel even kunnen wachten.

Ook zetten we het spotlicht op parkeren in Hoofddorp-Centrum. Het gekke is momenteel dat parkeerders op straat vaak minder betalen dan in een garage. Dat wilden we graag veranderen: juist de garages zijn er immers voor het parkeren van auto’s, zodat de straat er voor de mensen kan zijn. En daarom is het verstandig de prijs van het parkeren op straat wat op te plussen. Het ontbrak helaas aan de tijd om hier uitgebreid over door te gaan, en een besluit over te nemen, maar binnenkort volgt gelukkig een nieuwe kans in de raad.

Daarnaast maakten we ons ook druk – niet voor het eerst – over de toenemende leegstand bij niet-woningen. Al langer pleiten we hierbij voor het ‘Rijswijkse model’, waarbij de eigenaar van een pand evenveel belasting betaalt voor een vol als voor een leeg pand, zodat er ook voor de eigenaar een (kleine) prikkel is om leegstand tegen te gaan. Het college zegde nu voor het eerst toe daar onderzoek naar te willen doen en begin volgend jaar met een voorstel hierover te komen.

Opvallend in het hele begrotingsdebat was overigens de houding van de VVD. Waar ze aan de ene kant de mond vol hebben over ‘onszelf uit de crisis investeren’, door vooral heel veel nieuw asfalt aan te willen leggen, was er volgens hen opnieuw ‘geen geld te vinden’ voor een motie van 10.000 euro, ten behoeve van meer groen in en rondom Haarlemmermeerse tuinen. Een gelegenheidsargument, kortom, of gevalletje: verkeerde prioriteiten.

De begrotingsbehandeling, die volledig online plaatsvond, leidde op die manier zelden tot direct (positief) resultaat. Maar over een aantal onderwerpen is het debat gelukkig wel geopend. En terecht. Want als de voortekenen niet bedriegen, komen er zware jaren aan, waarin scherpe keuzes echt niet meer kunnen uitblijven…