Van verschillende aanwezigen hoorde ik dat de verhalen van deze sprekers grote indruk maakten. Na de inleidingen en een stukje eksi-koek (Surinaams voor eierkoek, een heerlijke cake) gingen de aanwezigen in twee groepen in gesprek over een aantal stellingen rondom de slavernij en de gevolgen hiervan in onze samenleving.

De noodzaak om deze verhalen te vertellen en mensen te informeren over alles wat er gebeurd is, blijft onverminderd groot. Het monument in Hoofddorp zegt: wat gebeurd is, is niet voorbij. Elaine legde uit dat dit betekent dat iedereen zich ervan bewust moet zijn dat acties van vandaag in de toekomst gevolgen kunnen hebben.

De eerste fases, van erkenning en excuses, hebben we bereikt. Nu is het tijd voor de derde fase: herstel. Daarvoor is creativiteit en empathie nodig.

Om de doorwerking van het slavernijverleden in onze tijd te bestrijden moet er veel aandacht zijn voor informatie en onderwijs. Veranderingen gaan erg langzaam (bijvoorbeeld zwarte piet) en ‘kleine’ dagelijkse discriminatie is overal (pesten om huidskleur, ongelijke behandeling, rechtsongelijkheid). De intentie tot gelijkwaardigheid is er wel, maar de realiteit blijft achter. Het proces van verwerking en herstel is eigenlijk pas net begonnen.

Ook gaat het niet alleen over de nazaten van tot slaaf gemaakten, maar ook over andere vormen van discriminatie zoals van de LHBTI+ gemeenschap, mensen met een beperking of vrouwen.

Wanneer kunnen we dan zeggen, zoals Martin Luther King het verwoordde, dat we echt vrij zijn? Als iedereen beseft dat iedereen vooroordelen heeft, want dan kunnen we daarnaar handelen en zorgen voor echte gelijkheid. Dat is de vrijheid waar we naar op weg zijn.

De deelnemers van dit politieke café hebben een aantal punten besproken die op termijn hopelijk ook in Den Haag aan de orde zullen komen.

Het zou goed zijn om de wet op de politieke partijen aan te passen. Hierin is namelijk wettelijk vastgelegd dat in het parlement volledige vrijheid van meningsuiting geldt, terwijl discriminatie en racisme daarbuiten verboden zijn. Het zou goed zijn als discriminatie en racisme ook in het parlement strafbaar worden.

De aanwezigen concludeerden dat het goed zou zijn om van Keti Koti op 1 juli een verplichte vrije dag te maken, waarbij het herdenken en het vieren van deze dag worden gescheiden, zoals ook op 4 en 5 mei gebeurt.

Verder is het niet acceptabel dat er nog altijd rechtsongelijkheid bestaat ten aanzien van sociale voorzieningen zoals de AOW, en tenslotte: is het voor overleg met betrekking tot herstel en verminderen van de achterstand van voormalige koloniën nodig om te wachten tot alle 9 Europese landen die actief waren in de Trans-Atlantische slavernij en alle 20 landen rond de Caraïbische zee (Caricom-landen) hieraan deelnemen? Nederland kan hierbij het voortouw nemen!

Het was een hele goede, mooie middag, ook al waren de emoties soms intens. Of misschien wel juist daarom. Politiek gaat tenslotte over menselijkheid en raakt ons in ons (rode en groene) hart.