Annie, die een groot gevoel voor humor had, was heel gedreven om op te komen voor mensen in de knel. Zowel in haar eigen omgeving, als op wereldschaal. In de PPR hadden we het over de “twee-handen theorie”: zowel parlementair, als buitenparlementair proberen de maatschappij te veranderen. En dat laatste lag haar het beste. Voorzitter werd ze “omdat toch iemand dat doen moest”.

Tijdens de afscheidsviering in de Herberg in Nieuw Vennep schetste haar dochter Brigit haar buitenparlementaire inzet heel mooi met de volgende woorden:

“Mijn moeder was strijdbaar, altijd bezig om van de wereld een betere plek te maken: de vredesbeweging, het milieu, de anti apartheidsbeweging in Zuid-Afrika, noem maar op. Het heeft ook mijn basis gelegd voor hoe ik naar de wereld kijk en het besef dat je voor verandering op grote én kleine schaal moet strijden, dat je daar een verantwoordelijkheid in hebt. Door haar actievoeren was het leven nooit saai: ik was nog jong toen ik met mijn moeder en zus ’s avonds laat in de trein zat (de auto was natuurlijk allang te deur uit!) met een wasketel zelfgemaakte erwtensoep, op weg naar een nachtwake voor de vrede op het Leidse Stadhuisplein, tot grote hilariteit van de conducteur in de trein die ook een bakkie snert kreeg. De fietstochten voor de vrede naar vliegbasis Valkenburg waren geweldig. De wekelijkse demonstraties bij de ambassade van Zuid-Afrika en het hoofdkantoor van Shell met vriendin Loes, de maiskoeken die we bij ons thuis konden bakken om te verkopen voor de strijd in Latijns Amerika. Teveel om op te noemen. Maar ook de moeilijke boodschappenbriefjes: geen sinaasappelen uit Zuid-Afrika, en ‘Waar komen die bananen en ananassen eigenlijk vandaan, Del Monte? Ga maar terugbrengen Git!’, niet echt leuk als je puber bent.” Met prachtige wilde bloemen van het seizoen op en om de kist hebben we haar begraven op het kerkhof achter de katholieke kerk, verenigd met haar man Gerard, die zij al zo lang had moeten missen. Om met haar dochter Wilma te spreken, zullen wij haar in dankbaarheid en met veel bewondering blijven herinneren. Wilma, Bert, Brigit en Herald sterkte met dit verlies.