Voor mij is Loes onverbrekelijk verbonden met niet aflatende strijd tegen onrecht, voeren van actie en praktische hulpverlening in Haarlemmermeer en daarbij speciaal in Nieuw-Vennep, en de rest van de wereld. Zowel in de PPR, Progressief Haarlemmermeer, GroenLinks, als in kerkelijke kring en actiegroepen en besturen bracht zij dat naar voren en in praktijk. Ik ken weinig mensen, zo gedreven, energiek en vasthoudend als Loes.
Jaren kon je voor de wereldwinkel van Nieuw Vennep terecht bij Loes op Leden in Linquenda.
Ontelbare keren bood zij, samen met Arie, gastvrijheid om te vergaderen in hun gezellige huis met na afloop een gezellige nazit.
Bij de mededelingen tijdens de vieringen van de Open Oecumenische Groep Hoofddorp- Nieuw-Vennep of een ledenvergadering van GroenLinks of een van de voorgangers daarvan, had Loes vrijwel altijd de vraag om aan acties mee te doen of om acties te organiseren. Van leren fietsen van “buitenlandse” vrouwen en het drinken van eerlijke koffie tot acties tegen kernwapens, vliegverkeer en de hele polder door in weer en wind bij verkiezingen.
Politiek en buitenparlementaire acties moesten samengaan. Op de vraag of ze fractieassistent wilde worden en daarvoor deel moest nemen aan raadscommissies aarzelde ze om “ja” te zeggen. Ze vroeg zich af of ze niet te fel zou zijn. Ze deed het en werd een door ons hogelijk gewaardeerde fractieassistent. Er zullen tussen pakweg 1970 en 2000 (voor de uitbreiding met Getsewoud) weinig Vennepers geweest zijn, die Loes niet kenden. Op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen zorgde ze altijd weer voor voorkeurstemmen. Bij een brainstorm enige tijd geleden over activiteiten voor onze afdeling zag ze graag inhoudelijk avonden met debat. Corona heeft daar een streep door gezet.
Voor “haar leven vol intense inzet voor mensen in de knel”, zullen met mij heel veel mensen haar dankbaar zijn en haar met bewondering blijven herinneren. Arie, Saskia en Jan- Joost sterkte met dit verlies.