Na een overleg bij mij thuis met Rien vanwege het Platform vluchtelingen Haarlemmermeer, waarin Rien en ik zitten namens de Raad van Kerken van Hoofddorp, interview ik Rien over GroenLinks. Nadat we eerst onze verontwaardiging gedeeld hebben over de val van het kabinet over het asielbeleid. Een beleid dat er alles aan leek te doen om draagvlak voor vluchtelingen in Nederland te ondermijnen, terwijl wij als breed samengesteld platform er alles aan deden om meer draagvlak te krijgen en daar af en toe bij de gemeenteraad succes behaalden.

In 1981 vertelde de toenmalige CDA wethouder Kamper mij bij een raadsvergadering: “Onze  nieuwe dominee is een van jullie”. Daarna zou ik nog vele contacten met Rien hebben met name over vluchtelingen en de jaarlijkse herdenking van de Schipholbrand in de vluchtelingengevangenis en als collega. Rien werd in 1947 geboren in Oud West in Amsterdam aan de rand van de Jordaan in een gereformeerd milieu. Zijn grootouders woonden daar ook in de buurt en waren betrokken bij de sociale strijd voor betere rechten voor arbeiders. Van hen en zijn ouders kreeg hij een sterk gevoel voor rechtvaardigheid mee. Een van zijn oma’s zat bij moedergroepjes, die mannen uit de kroeg probeerden weg te houden omdat ze daar hun hele salaris opmaakten. Zijn vader was naast vakbondsman ook actief in de Anti Revolutionaire Partij, die soms ook samen met Rien, affiches en verkiezingsborden om aan balkonnetjes te hangen, bij partijgenoten ging brengen.

Na zijn theologiestudie aan de Vrije Universiteit was Rien van 1975-1981 dominee in Doesburg, waar hij lid was van “enkele sterke linkse groepjes”. Ze richtten daar een wereldwinkel op, een kern van het Interkerkelijk Vredesberaad, waarmee ze naast elk jaar aandacht aan de Vredesweek, actie voerden tegen kernwapens. En in 1977 richtten ze een actiecentrum oftewel plaatselijke afdeling van de PPR op. Voor de PPR en later GroenLinks stond Rien vele malen in de staart van de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen en hielp hij mee met folders verspreiden. Over beide partijen zegt hij: “Ik kon en kan geen betere partij vinden qua gedachtegoed en sfeer”.

Hij noemt twee kritiekpunten op GroenLinks-landelijk: “Als het gaat om levensbeschouwing zou GroenLinks meer waardering mogen hebben voor de positieve kanten van levensbeschouwelijke organisaties voor de samenlevingsopbouw. Dit ondanks stichting en blad “De Linkerwang, als platform voor geloof en politiek binnen GroenLinks”. En als tweede de dat “er schandalig weinig aandacht is voor de Palestijnen”. Als al jarenlang betrokkene bij de Palestijnen verwijst hij naar SP Kamerlid Sadet Karabulut, die in 2018 Palestina bezocht en over de voortdurende bezetting het rapport “Grenzeloos onrecht” schreef. De Tweede Kamerfractie van GroenLinks zou daar meer aandacht aan moeten besteden.

Rien is een warm voorstander van nauwe samenwerking met de PvdA vanwege “Eén gezicht van links”, dat hard nodig is. “Als het noodzakelijk is moeten we daar iets voor van onszelf opofferen en over onze eigen schaduw heen springen.”

Twee wensen, die hij heeft voor Haarlemmermeer zijn:

1. Het Oude Raadhuis behouden voor cultuur en debat. Wat zou het goed zijn, als wij hier een echt debatcentrum zouden hebben in een herkenbaar gebouw.

2. Meer logica in fietspaden en fietsroutes en beter onderhoud. Onlogische knikken en hekjes op doorgaande routes weghalen.

Als laatste wil hij nog kwijt trots te zijn op de Calatrava-bruggen, die “kathedraalachtig omhoog wijzen en een bijdragen leveren aan de Haarlemmermeerse identiteit”.

 

Foto: Rien als vrijwilliger op het pontje bij Cruquius.