Een jaar geleden hadden we dit niet kunnen voorzien, deze enorme tekorten. Tijdens het debat waarschuwde de wethouder financiën de gemeenteraad: de vooruitzichten voor komend jaar zijn zeer somber. In 2020 heeft het Rijk bijvoorbeeld nog compensatie geboden, bijvoorbeeld door de weggevallen toerismebelasting deels te compenseren. Haarlemmermeer, altijd in de top 3 van economisch florerende gemeenten, zakt af naar de achterhoede. Onze selectieve afhankelijkheid van de luchthaven waar GroenLinks al vaker voor waarschuwde, bijvoorbeeld tijdens de Algemene Beschouwingen van dit jaar, maakt onze economie en daarmee onze gemeente kwetsbaar. Bezuinigingen lijken onvermijdelijk en de eerste besluiten daarover zullen al komende zomer moeten worden genomen.
“ We moeten minder afhankelijk worden van de luchtvaart en van inkomsten uit toerisme ”
Op weg naar een weerbare economie
Het eerste punt dat GroenLinks naar voren bracht tijdens het debat op 3 december is het belang van een weerbare economie. Het is zaak dat het gemeentebestuur onze inwoners en bedrijven juist u perspectief biedt. We moeten realistisch zijn maar óók optimistisch. Hoe zorgen we ervoor dat we samen met alle stakeholders waaronder de gemeenten in onze regio, met name de Metropoolregio Amsterdam (MRA), onze economie weerbaar maken?
Gelukkig wordt hierover binnen de MRA over nagedacht: hoe gaan we verder na de coronacrisis? Voor wie hier meer over wil weten, lees en bekijk de informatie over de Jaarlijkse State of the Region, de lezing die burgemeester Halsema vanuit haar rol als voorzitter van de MRA uitsprak. Zeer interessant is ook de lezing van Ben Verwaaijen.
Wat GroenLinks Haarlemmermeer betreft moeten we minder afhankelijk worden van de luchtvaart en van inkomsten uit toerisme. Inkomsten uit toerismebelasting blijken namelijk niet zo ‘structureel’ als gedacht.
Het is zaak in deze crisis oog te hebben voor de andere grote maatschappelijke vraagstukken die er ook zijn, zoals de klimaatcrisis, de stikstofcrisis, de grote woningnood. En van belang is dat we oog houden voor de meest kwetsbaren, want uit cijfers blijkt dat de mensen met flexcontracten en de laagste inkomens het allerhardst getroffen worden door de coronacrisis/economische crisis.
Laten we zoeken naar schone, gezonde en sociale oplossingen. Omdenken moet!
Schiphol zal bijvoorbeeld als het aan GroenLinks liggen significant moeten krimpen, tenminste als het gaat om het aantal vliegtuigbewegingen. Tegelijkertijd kan Schiphol een belangrijk mobiliteitsknooppunt blijven waar wel degelijk groei mogelijk is. Groei in het aantal internationale (nacht)treinen namelijk. Ook de luchthaven zal moeten omdenken. Investeren in nepoplossingen als ‘geluidadaptief bouwen’, elektrisch vliegen en synthetische kerosine zijn geen échte oplossingen voor de overlast, de gezondheidsschade van de luchthaven en voor klimaatvraagstuk. En dat weet iedereen natuurlijk ook wel. Stoppen dus met dromen over groei van het aantal vluchten, het brengt ons niet verder.
En: alleen met een kleiner Schiphol zal het mogelijk zijn op een verantwoorde manier nieuwe woningen te bouwen in onze gemeente/regio. En dat is noodzakelijk want velen zoeken hier een woning.
“ Alleen met een kleiner Schiphol zal het mogelijk zijn op een verantwoorde manier nieuwe woningen te bouwen in onze gemeente ”
Investeringen: nu doen wat nodig is
Het tweede punt dat GroenLinks inbracht ging over de geplande investeringen: we kunnen niet anders dan goed kijken wat we nu beslist wél moeten doen en daarbij zoeken naar schonere en goedkopere oplossingen, en de rest uitstellen of op een andere manier uitvoeren en bekostigen.
Dit gezichtspunt wordt vooralsnog niet (van harte) gedeeld door het college. In het afgelopen jaar hebben we onder het mom van corona bijzonder weinig beleid gezien van het college. Op één uitzondering na: grootse plannen met betrekking tot automobiliteit, asfalt. Opgeteld gaat het om investeringen die echt in de vele vele miljoenen lopen. Dit bracht collega Peter Boerman tot een hartenkreet die u hier kunt lezen.
Hierbij een voorbeeld hoe GroenLinks zich dit ‘anders denken’ voorstelt: de woningbouwplannen bij Lisserbroek zijn vergevorderd. De Duinpolderweg gaat (gelukkig) niet door. Wat is er nodig om Lisserbroek en de nieuwe wijken bereikbaar te houden? ‘Oud-denken’ is er zondermeer een weg naar toe aan te leggen, maar dat kost veel geld en is slecht voor het klimaat. Kan het ook anders? Met OV en met de fiets?
Dan de niet-aflatende stroom geld die van oudsher in Haarlemmermeer naar parkeren en parkeergarages gaat. En is het echt nodig dat de gemeente dit betaalt? Wij vinden dat dit niet een zaak is van de gemeente, maar van de markt. En ja, de markt zal marktconforme tarieven vragen voor parkeren, volkomen terecht. Wat GroenLinks betreft moet autoparkeren kostendekkend zijn, net als een paspoort.
Op weg naar een wendbare en weerbare gemeente
Het derde punt dat GroenLinks inbracht ging over de eigen gemeentelijke organisatie. Is onze gemeentelijke organisatie voorbereid op de komende systeemwijzigingen zoals de invoering van de omgevingswet en de energietransitie? Hebben wij de organisatie die wendbaar is en op projectbasis kan opereren, als multidisciplinair overleg?
In toenemende mate verandert de verhouding tussen overheid, inwoners, organisaties en bedrijven. De gemeente blijft natuurlijk gewoon diensten aanbieden en blijft verantwoordelijk voor bijvoorbeeld veiligheid en het onderhoud van de openbare buitenruimte. Tegelijkertijd zal de gemeente zich ook steeds meer moeten kunnen plooien in de rol van netwerkpartner, bijvoorbeeld als het gaat om initiatieven van inwoners of burgerinitiatieven. Dat dat niet altijd even goed gaat, zien we aan de jarenlange trajecten rond het Cruquiusmuseum of de nieuwbouw van de tennisvereniging in Hoofddorp-centrum.
